Fit voor op tv: de verknipte realiteit van Biggest Loser
The Biggest Loser was een meedogenloze afvalrace die door het Amerikaanse televisiestation NBC van 2004 tot 2016 werd uitgezonden en bijna anderhalf decennium beeldbepalend was voor de worsteling van mensen met ernstig overgewicht. Dat beeld was er niet een van ‘hoe kun je op een gezonde manier afvallen’, maar ‘hoe maken we van obesitas een kijkcijferkanon’ die de kassa keihard laat rinkelen. Antwoord: door er een spek-takel van te maken. Het drieluik ‘Fit for tv. The reality of the Biggest Loser’ is op Netflix te bekijken. Leerzaam en ontluisterend.
The Biggest Loser was een ‘reality serie’. Realityseries kwamen op tegen het eind van de jaren tachtig. Je volgde er bijvoorbeeld politieagenten op jacht naar criminelen, of artsen en verplegers op een polikliniek onder hoge druk van allerlei ongevallen, of brandweermannen die een overslaande brand moesten zien te beheersen. Spannende televisie, soms een beetje ‘aangepast’, maar toch nog redelijk realistisch. Uiteindelijk bleek de ‘realiteit’ toch niet entertaining genoeg voor hoge kijkcijfers. Hoe een gewoon praatprogramma onder kijkcijferdruk kan ontaarden in een totale wildwestshow, is goed te zien aan de Netflixserie ‘Jerry Springer: fights, action, camera’, waarin mensen worden aangezet of speciaal gekozen(!) om elkaar in een zogenaamde talkshow te lijf te gaan. Hetzelfde format wordt ingezet voor ‘The Biggest Loser’, waarin ook onder het mom van een afvalprogramma voor een gezonder gewicht, mensen onder hoge druk de strijd aangaan met hun eigen lijf, met gevaar voor eigen leven’.
Kiloknallerkermis
Elk seizoen van ‘The Biggest Loser’ is een afvalrace (wedstrijd) van 30 weken, waarbij na de eerste weging de deelnemers in teams van drie personen worden ingedeeld, die een apart gekleurd t-shirt dragen. Afhankelijk van het seizoen kan een team met een bepaalde coach/trainer werken of met alle deelnemers van het betreffende seizoen. De deelnemers krijgen een trainingsplan en voedingsbeleid waarmee ze aan de slag gaan. Op de achtergrond is er een medisch team aanwezig. De bedoeling is uiteraard om zoveel mogelijk gewicht te verliezen over die 30 weken. De deelnemers worden wekelijks gewogen om de behaalde resultaten te controleren. Iedere deelnemer blijft verantwoordelijk voor zijn of haar behaalde resultaten. Het team met de minst verloren kilo’s over de week, moet een deelnemer laten gaan. Die keuze wordt meestal bepaald door de andere teams, soms binnen het eigen team.
Gedurende de wedstrijd worden verschillende uitdagingen en verleidingen gepresenteerd. Teams die in staat zijn om een bepaalde uitdaging te volbrengen krijgen bepaalde privileges, zoals een voorsprong bij de volgende weging of immuniteit voor geschrapt te worden bij slechte resultaten in die week. Verleidingen komen vaak in de vorm van gokken op eventuele voordelen (die wel of niet bekend worden gemaakt) die mogelijk ook nadelig kunnen uitpakken. Bijvoorbeeld een dikke plak chocoladecake eten in hoop een flink geldbedrag te winnen, maar krijgen een hometrainer. Uitdagingen kwamen bijvoorbeeld in de vorm van met de mond verschillende voedingsmiddelen te moeten verplaatsen. Verder zijn er gruwelijk zware laatste kans trainingen om slechte resultaten te proberen in te halen, etc. Het hele afvalparcours over de 30 weken is er een van ‘obstakels en zeephellingen’ die het afvallen nog zwaarder en spectaculairder maken. Tot er uiteindelijk één Biggest Loser overblijft.
Drilsergeanten en neptherapeuten
De begeleiding van de trainers is ook iets speciaals, daar wordt het principe van ‘the carrot and the stick’ (wortel en stok) gehanteerd. Trainer/coaches zijn afwisselend drilsergeanten die de deelnemers keihard aanpakken en bij klagen vernederen, om daarna weer als neptherapeut de deelnemer op te bouwen, want de show must go on. De trainers die in de Netflixserie in beeld komen, een dame en een heer, waarvan vooral de vrouw een soort ‘personal coach from hell’ is, zijn van het slag die je in ‘real life’ nooit hoopt tegen te komen. Beide coaches zijn inmiddels multimiljonair. Voor een diepe duik in de Amerikaanse onderbuik loont het de Netflixseries over Jerry Springer en The Biggest Loser aandachtig te bekijken.
We zeggen er wel bij, het is niet voor the faint hearted’, maar wel uitstekend lesmateriaal.