Het laatste nieuws over SARMs dat niemand je vertelt
SARMS zijn bijna twintig jaar op de markt. Op de zwarte markt, welteverstaan. Webwinkels beloven nog steeds dat SARMs spiergroei versnellen, maar dan zonder de bijwerkingen die we kennen van de anabole steroïden. Dat verhaal klopte al niet toen de eerste SARM rond 2005 in de webwinkels verscheen. En nu klopt het nog minder dan toen.
Vanaf het moment dat SARMs opdoken in het fitnesscircuit, bericht deze website met enige regelmaat over deze nieuwe categorie stoffen. En vanaf het allereerste begin hebben we moeite met de manier waarop webwinkels en sommige wiki’s SARMs beschrijven. Vooral de luchtige manier waarop sommige internetexperts de bijwerkingen van SARMs onder het tapijt vegen doet ons happen naar lucht. En dat terwijl met onze VO2max niks mis is.
Misschien zit er na een SARM-cyclus een beetje meer van het ‘slechte cholesterol’ LDL in je bloed, vertellen die experts. Of een beetje meer triglyceriden. Of wat meer enzymen als AST en ALT, die wijzen op leverbeschadiging. Of een beetje minder testosteron. Het stelt allemaal weinig voor en het is ook nog eens van voorbijgaande aard. Niets om je zorgen over te maken, aldus webwinkels en vaak anonieme blogs.
Met geen woord reppen de web-experts over het experimentele karakter van SARMs, waarschuwden we al tien jaar geleden. Zelfs de bedrijven en wetenschappers die SARMs hebben bedacht, kennen de bijwerkingen nog niet volledig. Bovendien gebruiken fitnessenthousiastelingen en bodybuilders SARMs vaak in doseringen die fiks hoger liggen dan de doses die bedrijven in trials uittesten. Het is geen wonder dat artsen als Thomas O’Connor toch heus gebruikers zien van SARMs met medische problemen.
Inmiddels is het 2025. Er is nu meer bekend over SARMs dan toen we onze eerste waarschuwende artikelen schreven. Bovendien is er nogal wat veranderd in het SARM-landschap. We praten je in dit webbericht even bij.
# Nieuwe SARMs
Er is nog geen enkele SARM officieel toegelaten op de markt. SARMs bevinden zich dus nog steeds in een experimenteel stadium. De bedrijven die SARMs op het internet verkopen, trekken zich daar niets van aan. Sterker nog, ze doen hun best om steeds buitenissiger en duisterder stoffen in hun capsules te stoppen.
Een voorbeeld van zo’n obscure nieuwkomer op de zwarte SARM-markt is SR9011. SR9011 komt uit dezelfde koker als SR9009, een stof waarover EigenKracht al eerder heeft geschreven. SR9009 is al een paar jaar op de zwarte markt verkrijgbaar. Het is eigenlijk geen SARM, maar een stof die de biologische klok regelt, het energieverbruik door spieren verhoogt en in het SARM-circuit aan de man wordt gebracht als afslankmiddel.
SR9009 is nooit getest op mensen, wel op proefdieren. De wetenschappers die SR9009 bedachten, bedachten in 2012 ook SR9011. In reageerbuizen werkte SR9011 een beetje beter dan SR9009, maar om de één of andere reden besloten de onderzoekers hun proeven vooral uit te voeren met SR9009 en SR9011 maar even te laten voor wat het is. Ongetwijfeld hadden ze daar een goede reden voor, maar die kennen we niet. We weten dus nog minder over SR9011 dan over SR9009 – behalve dan dat als SR9009 straks vervelende bijwerkingen blijkt te hebben, SR9011 die waarschijnlijk ook zal hebben – in een ietwat sterkere mate. Dat heeft de clandestiene SARM-industrie er niet van weerhouden om SR9011 in de markt te zetten.
Een soortgelijk verhaal kunnen we vertellen over GW0742, een experimentele stof die ongeveer hetzelfde doet als GW501516. Beide stoffen zijn gemaakt door hetzelfde bedrijf en in het illegale circuit op de markt als Cardarine. Ook GW0742 en GW501516 zijn eigenlijk geen SARMs. In dierproeven laten beide stoffen cellen meer mitochondria aanmaken. Omdat mitochondria voedingsstoffen omzetten in energie, neemt daardoor het calorieverbruik toe. Volgens de illegale SARM-industrie kun je beide stoffen daarom gebruiken als afslankmiddel. Trials waarin mensen GW501516 kregen zijn stopgezet nadat duidelijk werd dat die stof kankerverwekkend is. GW0742 heeft nooit het stadium van menselijk onderzoek bereikt. De stof is zelfs in reageerbuizen en dierstudies nauwelijks onderzocht. Over zijn bijwerkingen tasten wetenschappers dus nog in het duister.
Eén van de weinige dingen die over GW0742 bekend zijn is dat de stof, in concentraties die misschien op specifieke plekken in het lichaam kunnen voorkomen, misschien de werking van vitamine D en testosteron kunnen dwarsbomen. Of GW0742, net als GW501516 kankerverwekkend is, weten we niet.
We geven je nog één voorbeeld. Een nieuwkomer in het clandestiene SARM-circuit is LGD3033. LGD3033 is wél een echte SARM, maar dan wel een SARM die – je zag hem al aankomen - alleen is beproefd op wat cellen en proefdieren. De gewezen wedstrijdbodybuilder, anabolenexpert en arts George Touliatos omschreef LGD3033 als een behoorlijk sterke SARM, met een onverwacht krachtig negatief effect op de lichaamseigen afgifte van testosteron. Touliatos baseerde zich op praktijkgevallen van bodybuilders die LGD3033 hadden gebruikt – en misschien zonder dat ze het wisten fungeerden als proefkonijn voor de SARM-industrie.
# Versleutelde SARMs
Het op de markt brengen van experimentele stoffen die nog nooit zijn getest op mensen is natuurlijk roekeloos, maar er is een trend die eerlijk gezegd nog zorgwekkender is. De illegale SARM-industrie is sinds een paar jaar zelf SARMs aan het verknutselen.
Door een paar atomen vast te plakken aan het molecuul van de SARM RAD140 maakte de industrie RAD150. Op het eerste gezicht stelt de modificatie weinig voor. De toegevoegde groep valt waarschijnlijk in het lichaam van het molecuul af, denken chemici. Volgens de bedenkers van RAD150 is de ‘nieuwe’ SARM beter opneembaar dan RAD140.
Hetzelfde kunstje hebben de producenten van clandestiene SARMs uitgehaald met ostarine, een andere SARM. Door een paar atomen vast te plakken aan het molecuul van ostarine creëerden ze Ostarine OTR-AC. Ook weer om de opname te verbeteren.
Of en in hoeverre de claims kloppen, weten we niet. Of de nieuwe SARMs door het geknutsel van de industrie nieuwe eigenschappen krijgen, weten we ook niet. Chemici verwachten dat dit niet geval is, maar helemaal zeker zijn ze niet van hun zaak. Deze nieuwe varianten zijn nooit bestudeerd. En hoewel de wijzigingen aan het skelet van RAD140 en ostarine nog weinig om het lijf hebben, verschijnen er straks misschien SARMs in het zwarte circuit die zijn versleuteld op een gevaarlijker manier.
# Nieuwe trials
Er zijn nogal wat SARMs in omloop die weliswaar zijn beproefd in onderzoek met menselijke proefpersonen - farmacologen spreken liever over ‘trials’ - maar die toch te gevaarlijk zijn gebleken. S4, de eerste SARM die op de zwarte markt verscheen, was zo’n SARM. Van de ene dag op de andere heeft het farmaceutische bedrijf achter S4 de proeven stopgezet.
Details zijn nooit bekend gemaakt. We weten dus niet welke dosis de proefpersonen kregen of welke bijwerkingen nu precies aan het licht kwamen. Op basis van de ervaringen van gebruikers van S4 vermoeden sommige experts dat S4 bij een te grote groep zichtafwijkingen veroorzaakte. Nachtblindheid is een bijwerking die veel voorkomt.
Drie SARMs die op dit moment nog steeds in de pijplijn zitten en worden beproefd in trials zijn ostarine, LGD4033 en RAD140. Maar dat betekent niet automatisch dat deze SARMs straks als ‘veilige spierversterker’ op de markt zullen komen. Het betekent ook niet dat de huidige gebruikers van clandestiene SARMs een voorproefje krijgen van een toekomst waarin krachtsporters dankzij SARMs veilig kunnen kuren.
Dat vermoeden baseren we op de insteek van de recent opgestarte trials. Die is veranderd. In de wat nieuwere trials met ostarine en RAD140 bestuderen farmabedrijven niet of SARMs spieren kunnen opbouwen, maar of ze hormoongevoelige uitgezaaide borstkankertypes kunnen afremmen. Die borstkankertypes hebben estradiol nodig om te groeien – en de bedrijven die SARMs ontwikkelen hopen dat SARMs borstkankercellen doof kunnen maken voor estradiol.
Het lijkt er eerlijk gezegd op dat de reguliere farmaceutische industrie niet meer gelooft in de spieropbouwende potentie van in ieder geval ostarine en RAD140. Dat is een veelzeggend signaal voor de SARM-gebruikers in het zwarte circuit.
# Meer meldingen van bijwerkingen
Als je alles wat we nu weten over SARMs bij elkaar optelt, kijk je niet raar op van de tientallen gevallen van SARM-gebruikers met medische problemen die inmiddels in de wetenschappelijke literatuur zijn beschreven. Vaak gaat het om leverbeschadiging. Andere gerapporteerde bijwerkingen zijn het scheuren van pezen, beschadiging van de nieren, prostaatvergroting en het onderdrukken van de lichaamseigen aanmaak van testosteron. Eerlijk gezegd lijken de bijwerkingen van SARMs akelig veel op die van de orale designersteroïden die vijftien jaar geleden populair waren.
Maar daarnaast verschijnen er ook gevalsstudies waarin artsen mogelijke bijwerkingen beschrijven die niet doen denken aan die van de klassieke anabolen. Amerikaanse internisten stuitten bijvoorbeeld op een geval van een SARM-gebruiker die hartfalen en myocarditis kreeg tijdens een kuur met RAD140.
Een ander, en misschien nog merkwaardiger voorbeeld is de gevalsstudie die Franse artsen in 2021 publiceerden in Toxics. In dat artikel kreeg een krachtsporter rhabdomyolyse toen hij een combinatie van GW501516 en ostarine gebruikte. Bij rhabdomyolyse breken spieren zo snel af dat, als artsen niet snel ingrijpen, de nieren ernstig kunnen worden beschadigd.
Nieuw probleem
Sinds S4 op de zwarte markt kwam, is het gebruik van SARMs in fitness, bodybuilding en de vechtsport fiks toegenomen. De Maastrichtse bewegingswetenschapper en EigenKracht-redacteur Luuk Hilkens kon in 2021 berekenen dat 2,7 procent van de Nederlandse fitnessfanaten wel eens SARMs had gebruikt. Ongetwijfeld kun je bij dat cijfer nog wel wat kanttekeningen plaatsen, maar dat percentage suggereert dat we in Nederland alleen al praten over een groep van meerdere tienduizenden SARM-gebruikers.
In diezelfde door Hilkens bestudeerde groep gebruikte ongeveer 9 procent van de sporters ouderwetse anabole steroïden. SARMs hebben de anabole steroïden dus niet verdrongen. De door de farmaceutische industrie gekoesterde verwachting dat SARMs de anabole steroïden zouden vervangen is in fitness en bodybuilding dus niet uitgekomen. In plaats daarvan heeft de sport er een probleem bij.