EN  |  FR

Nieuwe impuls voor het eiwitpulsdieet

Jarenlang was het rustig rond het eiwitpulsdieet. Het voedingsconcept waar sommige krachtsportexperts tien jaar geleden nog zulke hoge verwachtingen van hadden was vergeten, leek het. Nou niet dus. Het eiwitpulsdieet heeft een nieuwe impuls gekregen.

Binnenkort publiceren onderzoekers van de Université Paris-Descartes in Frankrijk een studie waarin ze verzwakte mannen en vrouwen van halverwege de tachtig op een onconventionele manier weer op de been hielpen. De ouderen waren langdurig in een ziekenhuis behandeld, en moesten eigenlijk terug naar huis. Maar omdat ze veel spiermassa en kracht hadden verloren vonden artsen het verstandiger om de ex-patiënten eerst op krachten te laten komen.

Spieren kweken in het ziekenhuis

Steeds meer ziekenhuizen geven verzwakte ouderen in zo’n situatie een voeding met meer eiwitten, maar die aanpak werkt niet altijd. Sommige ouderen hebben bijvoorbeeld slecht functionerende nieren, waardoor een eiwitrijk dieet onverstandig is. De onderzoekers gooiden het daarom over een andere boeg. Ze gaven hun proefpersonen gedurende zes weken ongeveer evenveel eiwitten als ze gewend waren te eten, maar concentreerden die in één maaltijd. De ouderen aten driekwart van hun eiwitten tijdens de lunch.

Die ‘eiwitpuls’ is precies wat volgens de meeste voedingswetenschappers dus niet mag. Eiwitten moet je verdelen over dag, zeggen ze. Zo zorg je ervoor dat je lichaam zoveel mogelijk aminozuren uit die eiwitten kan benutten. Toch werkte de onorthodoxe aanpak van de Fransen. Hoewel de ouderen geen spierversterkende supplementen gebruikten en niet trainden met gewichten, bouwden ze meer spiermassa op dan ouderen die hun eiwitten netjes verdeelden over hun maaltijden.

Eiwitten met de Franse slag

Het eiwitpulsdieet is een Franse uitvinding. Voedingswetenschappers van het Franse ministerie van landbouw experimenteerden er in de jaren negentig jaar mee. Ze waren op zoek naar een manier waarmee ze ouderen beter konden laten reageren op eiwit. Jonge mensen maken, als ze een portie eiwitten binnenkrijgen, spontaan meer spiermassa aan, ouderen doen dat in veel mindere mate. Door het verouderingsproces komt de eiwitstofwisseling als het ware tot stilstand. De opbouw van de spiermassa gaat steeds langzamer verlopen. Op de één of andere manier brengen eiwitpulsen die stofwisseling weer op gang.

Eén van die Franse onderzoekers van het eerste uur is Marie-Agnès Arnal. Zij publiceerde in 1999 een onderzoek dat veel indruk maakte op gerontologen – en op krachtsporters die op zoek waren naar voedingskundige trucs die de opbouw van spiermassa versnellen.

Arnal liet zestigers twee weken tachtig procent van de dagelijkse portie eiwitten innemen tijdens de lunch, en ontdekte dat daardoor de opbouw van spiermassa met 19 procent toenam. Bryan Haycock, de Amerikaanse krachttrainingsgoeroe en geestelijke vader van Hypertrophy-Specific Training, was enthousiast. ‘Die continue bezorgdheid van bodybuilders – inclusief mijzelf – over hun volgende eiwitportie is misschien helemaal nergens voor nodig’, merkte Haycock op in een blog. ‘Misschien boeken bodybuilders betere resultaten als ze tachtig procent van hun dagelijkse portie eiwitten in één maaltijd binnenkrijgen, en tijdens andere maaltijden maar kleine beetjes eiwit consumeren.’  

Een andere bodybuildinggoeroe, de Britse powerlifter en krachttrainingscoach Brian Batcheldor, vertelde in een interview dat hij het eiwitpulsdieet al toepaste op zijn pupillen. ‘Mijn atleten worden droger’, vertelde Batcheldor. ‘Ze herstellen beter en trainen beter.’

Krasse knarren hebben baat bij eiwitpuls

Dat klinkt goed, en Batcheldor is natuurlijk niet zomaar iemand. Toch hebben wij nog wat vragen. Dat komt vooral omdat de zojuist al genoemde voedingswetenschapper Arnal ook een studie heeft gepubliceerd waaruit je kunt afleiden dat jongere krachtsporters zich misschien beter niet aan een eiwitpulsdieet kunnen wagen. In dat onderzoek vergeleek Arnal hoe vrouwen van halverwege de zestig reageren op een eiwitpulsdieet met de manier waarop vrouwen van halverwege de twintig dat doen. Bij de oudere vrouwen steeg de hoeveelheid stikstof die de vrouwen konden vasthouden (stikstofrententie is een maat voor anabole processen in het lichaam), bij de jongere vrouwen nam die af.

Als je de dertig nog niet bent gepasseerd, dan heb je waarschijnlijk niet veel aan het eiwitpulsdieet, zo concluderen wij voorzichtig. Maar ergens na het veertigste levensjaar is er waarschijnlijk een omslagpunt waarbij krachtsporters misschien wel degelijk hun voordeel kunnen doen met eiwitpulsen. Waar dat punt ligt weten we niet. Misschien ligt het bij 45, misschien bij 55. We verwezen hierboven al aan een interview met Brian Batcheldor. In de laatste alinea’s daarvan vind je richtlijnen voor een eiwitpulsdieet voor krachtsporters die niet bang zijn voor fikse hoeveelheden eiwit. Uitproberen op eigen risico.

Basiskennis over het belang van eiwitten vind je hier.In deze link vind je ook het dossier over eiwitten en een heldere presentatie over eiwit, 'De kracht van eiwit'  geheten. Ben je weer helemaal bij.

Dossiers: