EN  |  FR

Kroon goes Gold’s … again

afbeelding bij Kroon goes Gold’s … again

Bijna 20 jaar geleden ging Hans Kroon op bedevaart naar het Mekka van bodybuilding, Gold’s Gym in Venice, Californië. Hij was vastbesloten alle ‘grote jongens’ als een citroen uit te knijpen en de schat aan informatie naar de Lage Landen te exporteren. Het zou een ‘culture shock’ worden die hem uiteindelijk nog vastberadener maakte op eigen kracht een gespierde fysiek op te bouwen. Rijper reisde hij nog nogmaals af naar Los Angeles om de sfeer van Muscle Beach en Gold’s Gym te proeven.

Hij wilde altijd al een gespierde jongen worden, geïnspireerd als hij was door wijlen Bruce Lee, die zo indrukwekkend zijn ‘vleugels’ kon uitzetten en over een krankzinnige spiercontrole beschikte. Kroon: ‘Ik wist niet dat ook Bruce Lee mogelijk aan de dope had gezeten. In ieder geval vond ik spieren zeer interessant. Natuurlijk wist ik wel dat de topbodybuilders anabole steroïden en andere middelen gebruikte, en dat wilde ik niet, maar ik hoopte toch toen ik naar Gold’s ging veel bruikbare informatie over training en voeding te verkrijgen. Maar ik kwam van een koude kermis thuis. Niks op je voeding letten, niks doordachte training, bodybuilding was een kwestie van de juiste kuren, van chemisch gegoochel met je lichaam en pieken was niet een kwestie van een geslaagde afstemming van voeding, training, herstel en motivatie, maar van de juiste reactie op een combipakket aan anabolen, schildklierversnellers, vochtafdrijvers en wat er nog meer in de medicijnkast staat. Toen ik bij wedstrijdbodybuilders in Gold’s mijn licht probeerde op te steken, werd me toch al gauw te verstaan gegeven dat een natural een sufferd was die nog niet door had hoe het leven in elkaar stak.’

Gold’s, op doorreis

Het is bijna 20 jaar geleden dat Hans Kroon die reis maakte, waarvan hij geschokt maar toch ook gesterkt terug kwam. In de tussentijd zou hij uitgroeien tot een van de meest succesvolle krachttrainingsdeskundigen van Nederland, die naast topjudoka’s, honkballers en internationale free fighters ook natural bodybuilders begeleidt. ‘Ik heb in die 20 jaar een hoop geleerd, vooral dat ik het niet van de ‘trainingsschema’s der kampioenen’ moet hebben. Ik heb alles zelf moeten uitvinden en ervaren, dat is wel eens frustrerend maar als het lukt is dat geweldig voor je zelfvertrouwen.’
‘Ik wilde toch nog een keer terug om weer eens de sfeer te proeven, in Gold’s te trainen. Dat is op zich toch wel een ervaring, hoor. Ze hebben geweldige faciliteiten. Het is één grote speeltuin. Wil je rug trainen, dan hebben ze 20-30 verschillende mogelijkheden en machines om je rug aan te pakken. En dat natuurlijk ook voor alle andere spiergroepen. Dat is geweldig voor de variatie en inspiratie maar ook heb je bij bepaalde machines zo’n klik dat je er maandenlang op zou willen trainen, in de overtuiging er ondanks alle trainingsjaren er toch weer centimeters extra op te kunnen zetten.’

De hernieuwde kennismaking met Gold’s was dit keer niet een bedevaart van ‘een man met een missie’, maar van een man met een gezin die Venice aandeed op doorreis in Los Angeles, waar hij ook nog Las Vegas en het beroemde natuurpark Yosemite bezocht. ‘Ik heb helemaal niks met gokken, maar een paar daagjes rondkijken vonden we wel leuk. Dat gigantische natuurpark is natuurlijk wel heel wat anders. Daar kun je nog iets navoelen van de kracht der natuur.’

Wat mij dit keer vooral op viel, waren allemaal mannen van middelbare leeftijd die rond Muscle Beach in hun auto of camper woonden en nog helemaal het idee hadden dat ze ooit een geweldige fysiek zouden opbouwen en ook zo in de spiegel keken. Dat vond ik eigenlijk wel triest, zo’n heel leven aan hardcore bodybuilding opgehangen. Dan denk je ‘Get a life!’. Dat koste wat kost je droom najagen is ook wel heel erg Amerikaans. Nederlanders zijn toch nuchterder, en terecht.’
‘Ik heb maar een paar keer in Gold’s getraind, in combinatie met het klimaat en de restaurants in de directe omgeving, zoals Firehouse, die speciaal met de eetgewoonten van bodybuilders rekening houden (high protein, low fat, complex carbs), dat is wel heel prettig. Veel sterren heb ik niet gezien en opvallend was toch ook dat veel mensen puur met cardio bezig waren. Alsof krachttraining niet minstens zo belangrijk is als je vet kwijt wilt raken. Je denkt toch dat ze daar verder zijn, niet dus. Een sportvoedingswinkel bezoeken is ook een ervaring op zich, dat gigantische aanbod. Toch heb ik niet veel nieuws kunnen ontdekken. Ze gooien je wel dood met die NO-supplementen. Wat je er ook heel veel ziet zijn die Oxygen Bars. Die stikstofoxide (NO) en dat zuurstofhappen is aan mij niet besteed. Contact met het ijzer in een historische omgeving, dat was wel weer even inspirerend.’ Meer Kroon vind je hier.

Dat je de ‘American Way’ ook kan proeven door eens zwaar in de bulk te gaan, kun je lezen in het profiel van de nieuwe Kern Kneiter Milan de Rode.